Elazığ’da bir yerel seçimin, fikirlerin değil iftiraların yarıştığı bir zemine dönüşeceğini söyleseler inanmazdım. Ama ne yazık ki yaşadık, gördük. Ve bir kez daha anladık: Kadının adı, hâlâ bazı zihinlerde ya yok, ya da yalnızca susturulması gereken bir ses olarak yer buluyor.

Sosyal demokrat kimliğiyle, özgürlükçü söylemleriyle, bu kente hizmet etmek isteyen bir kadın aday… Fakat onun adaylığına karşı gösterilen tepkiler, siyasetin konusu olmaktan çoktan çıkmıştı. Siyasi projelerle değil, karanlık söylemlerle yürütülen bir kampanya izledik.

Evet, o kadının sosyal medya paylaşımlarını ekran görüntüsü yaparak dolaşıma soktular. Sözlerini bağlamından koparıp iftira aparatına dönüştürdüler. Ve onu sadece bir rakip değil, bir “tehdit” gibi gösterdiler. Sırf düşündüğü için, sırf başka bir bakış açısı sunduğu için… Sırf kadın olduğu için.

Ama en acı olanı şu soruydu:
“Bir kadının arkasından mı gideceksiniz?”

Bu soru, aslında her şeyi özetliyor. Bu sadece bir adayın hedef alınması değil. Bu, kadın aklının küçümsenmesi, kadın fikrinin aşağılanması, kadın liderliğinin yok sayılmasıdır.

Ben bir yurttaş olarak şunu sormak istiyorum:
Bir kadının fikirleri sizi neden bu kadar korkutuyor?
O kadının yürüdüğü yolda halk varsa, bu sizi neden bu kadar rahatsız ediyor?

Bu soruların cevabını hepimiz biliyoruz: Çünkü artık eski siyaset anlayışı çatırdıyor. Kadınlar, sadece seçim günlerinde hatırlanan değil; artık söz söyleyen, yöneten ve değiştiren aktörler olmak istiyor. Ve bazıları buna hazır değil.

Ama toplum hazır. Çünkü toplum artık eski ezberleri değil; vicdanı, eşitliği ve adaleti görmek istiyor.

Seçimlerin son günlerinde yaşananlar, sadece bir kadını değil, hepimizi hedef aldı. Onun düşüncelerine inananları, ona omuz verenleri, onun cesaretinden cesaret alanları… Bu kampanya kadınlara değil; insan haklarına, özgürlüğe, demokrasinin kendisine açılmış bir savaştı.

Ancak bu savaşı kaybedecek olanlar bellidir: Karanlığa alışmış olanlar. Çünkü artık ışık büyüyor. Ve o ışığın içinde bir kadının sesi var.

Kadınlar artık susmayacak. Ve biz o sesin sadece arkasında değil, yanında yürüyeceğiz.

Ve unutmayın…
Bir kadının sesini kısmaya çalıştığınız her an, aslında kendi vicdanınıza susturucu takıyorsunuz.

Çünkü mesele bir kadının adaylığı değil; onun varlığıyla yüzleşmeye cesaret edemeyenlerin korkusu.
Mesele sadece bir seçim değil; bir toplumun eşitliğe hazır olup olmadığıdır.

Eğer bir kadın, sadece düşündüğü için linç ediliyorsa…
O zaman asıl sandık, kalplerimizin içindedir.

Ve biz o sandığa, onur, hakikat ve kadınlarla birlikte mühür basacağız.